เป็นประมาณจบในเรื่องเลยนะครับติดตามชมได้เลยครับ
หลังจากที่เอโต้ได้จบการศึกษาไปแล้วทาง โรงเรียน ได้จัดการพักแรมนอกโรงเรียนที่ต่างจังหวัดและในรถของริวโนะสุเกะ ( คือใครจะได้ทราบกันใน SS2 ) นั้นเอง คนที่มาเป็นคนที่มาคุมรถก็เป็น เอโต้ ซึ่งปิดหน้าปิดตาไว้ เอโต้ก็ซึ่งได้พูดไปเรื่อยๆ (ประมาณแนะนำสถานที่จะไป) จนถึงโรงเตี๊ยมในเวลา 13.00 น. ก็ได้นำของไปเก็บที่ โรงเตี๊ยม และจากนั้น ก็แยกย้ายกันไปเที่ยวข้างนอกกันต่อ และแล้วก็มาาถึงตอนเย็นก็ได้เวลารวมตัวและก็ได้เวลาอาบนำ้ ( ก็ดำเนินไปแบบปกติ ) เลยครับ จนกระทั่ง
ริวโนะสุเกะ : ( เบลอๆ ) เสียงอะไรอีกหล่ะ
ลุกไปดูดีกว่า
ยูเซย์ : ( กำจัดปีศาจ ) อ๊ะ นาย
ริวโนะสุเกะ : อ้าวนั้นมันถ้าจำไม่ผิดจะเป็นคนในโรงเตี๊ยม
ยูเซย์ : พนักงานต่างหากหล่ะเฟ้ย
ริวโนะสุเกะ : นายเป็นนักล่าวิญญาณของเมืองนี้สินะ
ยูเซย์ : ใช่
และจากนั้นปีศาจที่ยิ่งใหญ่เป็นปีศาจที่มาจากมิติใหม่ก็ปรากฏตัวและโผล่มาก็เดินมาหลบการฟันของยูเซย์ และเหยียบยูเซย์ลงพื้นและกดไว้
ยูเซย์ : อะ..อะ โอ้ย ปล่อยนะเว้ย
ริวโนะสุเกะ : ให้ชั้นช่วยมั้ยเอ่ย
ยูเซย์ : นี่เป็นเรื่องของทางเมืองนี้ไม่ต้องยุ่ง
ริวโนะสุเกะ : งั้นไม่ยุ่งและกันชั้นไปนอนต่อดีกว่า
ดันทาเนีย : จะดีเหรอ ไม่งั้นเจ้านี่จะตายเอานะ
ริวโนะสุเกะ : ก็อยากจะไปอยู่หรอกนะแต่ว่า
ชั้นไม่อยากให้เกิดการตายอีกแล้ว!!!!
จากนั้นริวโนะสุเกะก็เรียกปืนออกมาทางมือซ้าย ( ริวโนะสุเกะได้ฉีดยากับตนเพื่อที่จะได้มีพลังฝั่งวิทยาศาสตร์ จนมีฉายาใน Medal ว่า CyberMagic ซึ่งสามารถเรียกอาวุธอะไรออกมาก็ได้ตามความนึกคิด ) และยิงออกไปแต่ว่าดันทาเนียสามารถหลบได้ ริวโนะสุเกะเลยใช้มือความเอาดาบของตนมาและโยนปืนทิ้ง ( เมื่ออาวุธนั้นๆ ออกจากมือจากหายไป และต้องเรียกใหม่ ) และใช้มือซ้ายเรียกดาบอีกเล่มออกมาและก็ต่อสู้กับดันทาเนีย แต่ดันทาเนียจะรับการโจมตีทั้งหมด และจากนั้น....
ริวโนะสุเกะ : (ในใจ) เจ้านี่ไม่ธรรมดาเลย สามารถหลบกระสุนเราและการฟันของเราอีก
ไม่ทำธรรมดาเลย
ดันทาเนีย : เจ้าเป็นมนุษย์ที่ไม่ธรรมดาเลย
ข้าชื่อว่า ดันทาเนีย ได้เวลาที่ข้าต้องไปซะแล้ว
ริวโนะสุเกะ : ก็ชั้นเป็นหัวหน้าหน่วย 4 ของ Medal นี่นา
ว่าแต่จะไปแล้วเรอะ ชิ
และจากนั้นดันทาเนียก็หายตัวกลับมิติเดิมไป
ริวโนะสุเกะ : นี่นาย เป็นอะไรรึเปล่า
ยูเซย์ : ไม่เป็นไร ขอบใจมาก
ริวโนะสุเกะ : ชิ เจ้านั่นเป็นอะไรกันแน่!!
ยูเซย์ : จะไปรู้เรอะ
ริวโนะสุเกะ : (หาว) ขอตัวไปนอนต่อ
ยูเซย์ : ตามสบาย
และคำ่คืนที่ 1 ก็ผ่านไป ส่วนวันต่อมานั้นเป็นเวลาว่างให้ทุกคนไปนุ่นมานี่ได้ ในขณะนั้นริวโนะสุเกะก็ได้เดินไปกับพวกเพื่อนๆ ในขณะที่เพื่อนๆ จะซื้อของไปฝากคนที่ชอบ , แฟน
เพื่อน1 : ชั้นจะซื้ออันนี้ให้ยัยนั่น
เพื่อน2 : แหมๆ ไม่ธรรมดานะเนี้ยนาย
เพื่อน1 : แน่นอนอยู่แล้ว
แล้วริวไม่ซื้อไปฝากแฟนนายบ้างเราะ
ริวโนะสุเกะ : หึ (ยิ้ม) ไม่จำเป็นต้องซื้อก็ได้
เราสื่อกันด้วยใจอยู่แล้ว
เพื่อน1,2 : เหอะๆ นายนี่น้า
และแล้วก็เหมือนคืนที่ 1 แต่ว่าวันนี้เป็นวันที่ตัดสินชะตากรรมของดันทาเนียและยูเซย์
พวกริวโนะสุเกะได้ตัดสินใจเรียกสมาชิกในหน่วยที่อยู่ใกล้มาและแล้วขบวนใหญ่ของดันทาเนียก็มาถึง
เอโต้ : สัมผัสได้และความกดดันแปลกๆนี่มัน
~
ดันทาเนีย : ข้าไปคิดมาแล้ว
ว่าแกเป็นตัวอันตราย
เพราะฉะนั้นตาย-
เอโต้ : เฮ้อ Water achemist จะต้องออกโรงซะแล้ว
ริวโนะสุเกะ : อ๊ะรุ่นพี่ มากะเค้าด้วย
เอโต้ : แน่นอนสิ
ริวโนะสุเกะ : หน่วยที่ 4 พร้อมรบ
หน่วยที่4 : รับทราบ
ชินะ : ชั้นก็จะร่วมด้วย
ยูเซย์ : ดะ..ดะๆ เดี๋ยวก่อนสิ
ธะ เธอจะเอาอะไรไปสู้
ชินะ : เยอะแยะ อย่างน้องชั้นก็สังกัด Medal
(หยิบมีดคู่)
ริวโนะสุเกะ : เห คนที่โรงเตี๊ยมก็ Medal ด้วย
ดูจากอาวุธก็หน่วย 3 สินะ
ชินะ : ถูกต้องค่ะ
คุณหัวหน้าหน่วย 4
ดันทาเนีย : หนอย จะทำความรู้จักกันอีกนานไหม
จัดการ
ริวโนะสุเกะ : เอาล่ะจะเริ่มแล้ว
ถอยไปเจ้าคนไร้ประโยชน์
ยูเซย์ : ไร้ประโยชน์...
ริวโนะสุเกะ : เอาหล่ะแยกย้าย
และการต่อสู้แห่งชะตากรรมก็ได้เริ่มขึ้นการจับคู่แบทเทิลใน รอบแรกนั้น ริวโนะสุเกะ / ดันทาเนีย เอโต้ / รองขุนพล (รองจาก ดันทาเนีย) และที่เหลือก็ต่อสู้กับปีศาจปกติ และการต่อสู้ก็ดำเนินไป โดยที่ยูเซย์ อยู่ข้างหลังทุกคน
ยูเซย์ : (เจ็บใจ) ชั้นมันไร้ประโยชน์ (หลายๆครั้ง)
แม้แต่ยัยชินะยังมีประโยชน์กว่า
ใครจะไปยอมรับเรื่องแบบนั้นกัน!!
(และอีกบุคคลิกก็ออกมา)
หยา ~~ ในฐานะสมาชิกกลุ่มกางเขนดำขอลงโทษแก ดันทาเนีย
และเปลวไฟจำนวนมหาศาลก็ออกมาจากหอกเป็นพลังเวทย์ที่มากมายและกระจายไปทั่วและแล้ว ริวโนะสุเกะ ก็ถอยจากดันทาเนียและไปจัดการ ปีศาจเพื่อให้ยูเซย์ไปสู้แทน จากนั้นการต่อสู้ก็ไปอย่างดุเดือด
เอโต้ได้ใช้นำ้ของตนทำเป็นวงเวทย์ และใช้มุราซาเมะของตนไปฟันกับรองขุนพลและแล้วการฟันที่ตีโต้ไปมาตัวของขุนพลก็เข้าวิธีวงเวทย์ เอโต้จึงใช้ท่าไม้ตายในทันที นำ้ที่เป็นรูปร่างเรียวแหลมได้ทิ่มแทงไปที่รองของพลและแหลกสลายไป
มาถึงด้านของยูเซย์เปลวไฟและวิชาหอกได้เพิ่มมากขึ้นจนดันทาเนียอึ้งและการโจมตีของดันทาเนียอ่อนแอลงไป และด้วยพลังความร้อนที่มากของยูเซย์ได้หลอมละลายอาวุธของดันทาเนียและแล้วยูเซย์ก็ได้ฟันไปที่ดันทาเนียและบาดแผลนั้นเป็นแผลไฟไหม้ ดันทาเนียไม่สามารถต่อสู้กับเปลวไฟมหาศาลนี้ได้เลย ยูเซย์เลยใช้เปลวไฟขั้นสูงสุดอัดใส่ไปที่ดันทาเนีย และแล้วดันทาเนียก็อดทนไม่ไหว
ดันทาเนีย : เจ้ามนุษย์นี่เก่งจริงๆ
ข้ามีชีวิตมา 12000 ปีก็ควรตายแล้วสิ
ลาก่อนพวกพ้องของข้า
และดันทาเนียก็สูญสลายไป จากนั้นปีศาจที่ยังเหลือก็ได้ถอยไปเนื่องจากหัวหน้าได้สูญสลายไปหมดแล้ว
ยูเซย์ : ชนะซักที
ริวโนะสุเกะ : เอาแหละทุกคนงานจบแล้วแยกย้ายกันได้
ชั้นไม่สงสัยเลยว่าเก่งขึ้น
ทุกคน : โว้, สุดยอด , เยี่ยมจริงๆ
ริวโนะสุเกะ : เฮ้อแบบนี้ทุกทีสิน่า
ไปนอนดีกว่า
เอโต้ : นั่นสินะ
และแล้วคำ่คืนสุดท้ายก็ผ่านไปด้วยดีโดยไม่มีใครบาดเจ็บนอกจากหมดแรงและเช้าวันต่อมาก็ได้เวลาที่จะต้องเดินทางกลับ
ยูเซย์ : จะไปแล้วสินะ
ริวโนะสุเกะ : ใช่แล้ว
ยัยอายุมิรออยู่นี่นา
คงเหงาตายเลยไม่อยู่ตั้งหลายวัน
อายูมิ : (จาม) ใครนินทาเนี้ย
หรือริวจัง คุคุ
ยูเซย์ : งั้นก็โชคดีละกันนะ
ริวโนะสุเกะ : อื้มๆ นายก็ด้วย
และแล้วทุกคนก็กลับบ้านกันโดยมีความสุขทั้งทุกๆคนที่ไม่ได้อยู่ในเมื่อคืนแต่ว่าพวกเขาทุกคนไม่ว่าจะนักล่าวิญญาณหรือ Medal เองก็คอยทำเพื่อทุกๆคนโดยไม่สน
ก็จบกันไปด้วยดีนะครับผมกับ Medal Special Episode
ผมต้องกราบขอโทษทุกคนครับที่เขียนเรื่องไม่ต่อ แต่ว่าผมกลัวจะลืมซะก่อนเลยต้องรีบเขียนครับ
บทในนี้อาจจะยังไม่ลงตัวต้องขอประทานโทษอีกครั้งครับ
Credit : EarthOtaku
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น